Dingetjes voor maandag

Vandaag zagen we Irma la Douce, net als Sweet Charity een film met Shirley MacLaine. Later op de middag hebben we onze vliegreis naar Nederland geboekt. Nu moet ik morgen naar Amersfoort bellen, om overnachting voor ons te reserveren. En verder moet ik niet vergeten een afspraak met dokter Facer te maken, bij wie ik nog een controle moet hebben in verband met de stembandproblemen van vorig jaar.

Reisje geboekt!

We hebben ons tripje geboekt! We gaan weg op een donderdag in het begin van september en komen de volgende dag aan. We blijven een dag of tien in Nederland, en gaan op een maandag weer terug.

Tico en trip

Tico naast houtkachel
Waarschijnlijk gaan we vandaag onze vliegreis naar Nederland boeken, die we in september hopen te maken. Weliswaar zijn de reiskosten hoog, als gevolg van de hoge brandstofkosten, maar uitstellen zal die kosten echt niet omlaag doen gaan. Tico en Newbie moeten in een asiel verblijven gedurende die tijd, ’t is maar voor een dag of tien. We hebben momenteel soms problemen met Tico, hij wordt oud en soms is hij in de war. (Hij is van 1988.) Het is vaak moeilijk om hem te laten eten. Ook is hij doof, en daardoor kan hij ontzettend schreeuwen. Hij is een Siamees, en die hebben van nature al een luide stem; hij heeft niet in de gaten hoeveel lawaai hij maakt. Ondanks alles is hij toch nog redelijk gezond. Dit plaatje van hem maakte ik afgelopen september.

Zaterdagmiddag

Sweet Charity

Gisteren waren we op bezoek bij Bahri en Lilly, kennissen van ons in Marshfield. Ze woonden eerst in Neillsville, wat een stuk dichter bij is (ongeveer 20 km eerst, en nu zo’n 70). Daarom gaan we ze nu overdag opzoeken, in plaats van ’s avonds, zoals eerst. We keken eerst naar een gedeelte van Sweet Charity, maar omdat er onverwacht familiebezoek kwam, pauzeerden we de film voor een paar uur. Daarna keken we naar de rest. Het was een lange film, tweeënhalf uur. We hadden nog twee andere films, Mr. Bean’s Holiday en Irma la Douce. Omdat Irma la Douce ook al twee ënhalf uur was, besloten we naar Mr. Bean te kijken, want die was maar negentig minuten. En bijzonder grappig. We waren rond half elf weer thuis.