Leo Kottke

Gisterochtend gingen in het State Theatre de kaartjes in de verkoop voor het algemeen publiek (leden een week eerder), maar doordat Wietje en David op bezoek waren kwam ik er niet aan toe.

Een paar jaar geleden hadden Deb en ik hier Leo Kottke gezien, een echt fantastische gitaar-show, en Deb zag een paar weken geleden dat hij dit jaar weer komt.

 Gelukkig had ik het ingepland op mijn smartphone zodat ik een berichtje kreeg dat me er aan herinnerde. En het lukte me een plek te reserveren helemaal voorin voor ons beiden, wat Deb graag wilde. Het is weliswaar pas in oktober, maar als je wacht zijn de goede plaatsen verkocht.

Familiebezoek, deel twee

Maandag 13 juni gingen we eerst naar Humbird. De beverdam was er nog steeds, en was groter geworden. Na een beetje te hebben rondgekeken in en om ons huis, reden we naar Osseo, waar we de lunch gebruikten in de Norske Nook.

 Het is een restaurant waar ze ook gebak verkopen. Binnen hangt een spreuk "Pie Fixes Everything".

 Voor mijn lunch had ik gebakken eieren, worstjes, French toast, en een bakje koffie.

 De dag daarop zouden Wietje en David in de avond vertrekken vanuit de Twin Cities, we combineerden dat met een bezoek aan Como Park in Saint Paul, waar we rond het middaguur aankwamen.

 Een roze waterlelie.

 Paarse lelies.

 Een fontein in een van de vele grote kassen.

 Mijn zus Wietje, en haar zoon, mijn neef David.

 En een zebra.

Na de dierentuin namen we afscheid van elkaar, en reden we naar huis. Voor de eerste keer deze dag reed ik op zowel de heenreis als de terugreis het hele stuk naar en van de Twin Cities, op de terugweg zelfs in de spits (met aanwijzingen van Deb, dat wel). Op de terugweg passeerde de mijlenteller de 111,111. Een speciaal getal, Deb slaagde er in er een foto van te maken, maar die heeft ze nog niet gedownload.

Al met al was het familiebezoek bijzonder gezellig en zeker voor herhaling vatbaar.