Omdat ik niet echt een onderwerp kan vinden om
over te schrijven vandaag, zal ik maar eens vertellen hoe een doorsnee
doordeweekse dag er voor mij uitziet.
Om kwart voor vijf gaat de wekker. Als ik nog niet
wakker was (vaak word ik wakker tussen drie en half vier), is dat voor mij het
begin van de dag. De wekker begint heel zachtjes en wordt gaandeweg steeds
luider. Dat laatste probeer ik natuurlijk te voorkomen.
Ik ga dan uit bed, als er afwas is doe ik die,
terwijl het koffiezetapparaat met de koffie bezig is. We kijken gewoonlijk naar
een vroege ochtend nieuws show, en tussen vijf en zes gaat Deb eerst douchen,
en ik daarna in bad. Doordat we altijd zo vroeg op zijn, kunnen we rustig en
relaxed aan doen in de ochtend.
Rond half acht brengen we dan Zoe in de kattekamer,
geven haar een paar kattesnoepjes, en sluiten de deur achter haar, om te
voorkomen dat ze elders in het huis kattekwaad uithaalt. Dan stappen we in de
Civic, en ik rij dan eerst Deb naar haar werk om vervolgens naar TEK te rijden,
waar ik rond acht uur aan kom.
Ik heb mijn eigen sleutels, dus ik kan er altijd
in komen. Ook laat ik soms anderen er in die geen sleutel hebben en een
bedrijfswagen en/of materiaal nodig hebben.
Vaste tijden heb ik niet; ik start tussen kwart
voor en kwart over acht, en stop als er geen urgent werk meer is. Wat ik
verdien varieert dus ook. Hetzelfde geldt overigens voor de collega’s die op
het dak werken.
De post is een van de belangrijkste bronnen voor mijn
werkzaamheden. Rekeningen van leveranciers, cheques van klanten, dat moet alles
ingevoerd worden. Daarnaast moeten elke week looncheques worden ingevoerd en
afgedrukt. De computer rekent de belasting uit, en op het internet zet ik dat
bedrag op een aparte rekening om dan later de betaling te maken.
Dan heb je nog inhoudingen en betalingen voor de
vakbond, en dat is het dan wel zo’n beetje. O ja, en de telefoon opnemen,
spreken met klanten die een lek hebben of hun dak willen renoveren, leveranciers
met vragen over betaling, en klanten met vragen over een rekening. Meestal ben ik
tussen elf en een uur klaar. Ik rij dan eerst naar het postkantoor. Ons appartement
heeft slechte brievenbusjes, te klein, iedereen kan ze open maken, dus heb ik
een postbus. Het is ook handig als je verhuist (althans binnen de stad), je
hoeft geen adres te wijzigen.
Dan rij ik naar huis. Door de vele heuvels en de
twee rivieren heeft Eau Claire een doolhof van straatjes, en daardoor is de
mogelijkheid van variatie bij de terugrit enorm groot, zonder dat het in tijd
of afstand veel uitmaakt.
Als ik thuis kom doe ik van alles en nog wat, en
rond kwart over vier stap ik weer in de Civic. Deb is om half vijf klaar, en
dan sta ik daar om haar op te pikken. Meestal rijden we dan ergens naar toe om
een half uurtje te wandelen, om een beetje lichaamsbeweging te krijgen.
Eenmaal thuis gaan we dan eten, en daarna kijken
we nog wat naar sitcoms en nieuwsprogramma’s, tot we tussen negen en tien weer
gaan slapen.
