Morgen, zoals vrijwel elke zaterdag, gaan we naar Humbird. Controleren of alles in orde is, de post halen die daar nog aankomt, en de was doen. Nu het weer mooier wordt kan Zoe ook mee. Ze geeft nooit problemen met het tripje, en eenmaal in Humbird vindt ze het erg fijn om in de veranda te zitten, waar ze de vogels niet alleen kan horen maar ook ruiken, en in de kelder kan ze op muizen jagen.

Humbird in de winter

 

 

 Het is een groot huis (de meeste kamers staan wel een beetje vol met rommel.) De kelder gaat onder het huis door. De veranda zit aan de voorkant van het huis. Via het trapje aan de zijkant (zichtbaar op foto) kom je binnen, in de bijkeuken. Die grenst weer aan de keuken, en van daar kom je in de woonkamer. Van de woonkamer kan je naar twee slaapkamers komen, beide aan de rechterkant, en ook in de badkamer/WC. Verder is de trap naar boven in de woonkamer.

Boven zijn vier slaapkamers, twee kleine, een middelgrote, en een grote. Zes slaapkamers in totaal dus, en een woonkamer en een keuken. Oorspronkelijk hadden Deb en haar eerste man het plan er een bed and breakfast van de maken, vandaar het formaat.

Na het werk eerst even langs het postkantoor gegaan. Ik ben erg tevreden met ons appartementje, maar de brievenbus is plut. Te klein, en hij kan niet op slot. Doordat er meer ruimte is in de postbus, worden onze tijdschriften (ja, we zijn nog echte oudjes met abonnementen op papieren tijdschriften) niet meer zo verfomfaaid.

 

Eau Claire Poskantoor

Ook een plaatje van ons postbusje. Het is nummer 716.

 Gisteren zagen we dat er een For Rent bordje stond bij ons appartement, dus minstens een van de acht eenheden was te huur. (We hebben vier eenheden beneden en boven ook vier.) Enfin, vanmiddag wilde ik even een kiekje maken van dat bord voor mijn blog, natuurlijk was net op dat moment mijn batterij op! Ik had nog een volle batterij binnen, en ik dacht ik maak straks wel een plaatje, als ik Deb ga ophalen bij Great Lakes. Niet dus -- het bordje was weg, en er stond een bestelbusje van de U-Haul. Dat is een bedrijf waar je verhuisvehikels in alle soorten en maten kan huren. Dus daar maar een plaatje van geschoten, in plaats van het bordje.

Eind van de week

Vandaag alweer de laatste dag van de werkweek. Elke vrijdag print ik de cheques -- volgens de CAO krijgen de employees hun loon iedere week. Bankieren is in veel opzichten nog vrij primitief hier in Amerika, en erg veel transacties gaan nog met papieren cheques.

Ook vrijwel alle betalingen van klanten, meer dan 95% zou ik zeggen, gaan via papieren cheques. Het is extra rompslomp maar voor mij schept het natuurlijk werk.

Ik heb met Mark gepraat, want naar mijn idee is onze overhead te groot. De mogelijkheden om je overhead te verkleinen zijn niet zo groot, dus de oplossing om het aantal gewerkte uren per week uit te breiden. Het is namelijk niet zo zeer het absolute bedrag aan overhead als wel de overhead/inkomen verhouding wat het probleem is. Als het aantal gewerkte uren voor klanten groter wordt, blijft de overhead praktisch gelijk, dus per manuur gaat het dan omlaag.