Labor Day weekend, dag een van drie

Oeps, niet Labor Day maar Memorial Day. Altijd haal ik die twee vrije dagen, Memorial in de lente, en dan Labor in de herfst, door elkaar. Hoe het ook zij, omdat het een "federal holiday" is, heeft bijna iedereen vrij, en daardoor hebben we nu een driedaags weekend. Het is nu zaterdag, we zijn terug in Eau Claire. Voor het eerst dit jaar hebben we van vrijdag op zaterdag in Humbird overnacht. Als je van Highway 10 de bocht maakt naar Hickman Road, kom je langs een klein stroompje. Maar het zag er opeens een stuk anders uit dan normaal, want bevers waren aan het werk geweest.

Nadat Deb hier wat kiekjes van had geschoten, reden we naar ons huis en brachten onze bagage en Zoe naar binnen. Als het goed weer is nemen we altijd de kat mee. Daarna stapten we in de auto, we waren van plan naar Black River Falls te gaan, een stadje zo'n dertig km van Humbird. Onderweg zagen we twee kraanvogels, met twee jongen. We reden op een heel stil weggetje, dus was het geen probleem de auto te stoppen, en Deb maakte vanuit het raam wat foto's. Het is belangrijk de camera altijd bij je te hebben, want voor een betrekkelijk zeldzaam voorval als dit heb je een zoomlens nodig, aan de camera van een mobieltje heb je weinig.

Het lukte niet om zowel de twee kleintjes als beide ouders op een foto te krijgen. Op de bovenste foto zie je een van de kleintjes ietwat onbeholpen met zijn of haar vleugeltjes flappen. De vogels zijn ongeveer even groot als een ooievaar, de kleintjes op dit punt ongeveer de grootte van een eend.

Daarna reden we dus weer door waar we wat aten bij Cinco de Mayo, zo genoemd naar Mexico's nationale feestdag. Ik had een visschotel, het was erg lekker.

 Na het eten gingen we nog even wat eten kopen in een supermarkt, en daarna gingen we weer naar Humbird, waar ik al snel in slaap viel.

 Zaterdag, de dag daarop, nog een paar plaatjes gemaakt. De bloemetjes naast ons huis, die vorige week nog in de knop zaten, waren nu uitgekomen.

En een dode boom (als er tientallen bomen rond je huis staan zijn er altijd wel een paar dode bij) zat onder de paddestoelen.

 Na deze foto's gingen we terug naar Eau Claire. We reden door Fairchild, een dorpje zo'n 10 km van Humbird, waar we naast de weg wat ganzen met jongen zagen. Bijzonder grappig. Omdat ik aan het stuur zat, en de beestjes aan Deb's kant van de weg waren, maakte zij de foto's.

Tussen Fairchild en Augusta (het volgende dorp) rijd je door een gebied dat vrijwel geheel verstoken is van menselijke bewoning, en daar stak een hert met drie jongen de weg over. Gelukkig konden we tijdig stoppen. Overstekende herten is echt iets waar je op bedacht moet zijn hier, zelfs in Eau Claire gebeurt het zo af en toe.

Een bezoek aan Como Park, Saint Paul, Minnesota

We hadden een dagje vrij genomen, want het is een hele rit van Eau Claire naar Como Park (150 km om precies te zijn.) We vertrokken rond tien uur. Gelukkig gaat het merendeel van de weg over de autosnelweg, waar je tegenwoordig 100 km/u mag rijden. Maar zo gauw je dicht bij de Twin Cities komt, is door de verkeersdrukte zo'n snelheid natuurlijk niet haalbaar. Eerst lunchten we bij Everest on Grand, een Tibetaans restaurant aan Grand Avenue.

Ze hadden een boeddha beeldje in het restaurant. Niet zo ongebruikelijk voor een Aziatisch restaurant denk ik; maar wel ongewoon was het opgerolde bankbiljetje onder de arm van het beeldje.

Na te hebben genoten van het lunchbuffet gingen we naar de zoo annex botanische tuin. Er zijn twee dierentuinen in de Twin Cities, maar slechts een die gratis toegankelijk is. Het was bijzonder lekker weer en dus was het vrij druk in de dierentuin. Wij besloten de botanische tuin in te gaan.

Dit is dus de ingang. En al kan je er gratis in, natuurlijk is er de mogelijkheid voor een gift. We hadden een biljetje van tien dollar bij ons, dat je me hier kan zien geven.

Jammer van het tegenlicht, maar ik denk dat ik nog net herkenbaar ben. Maar nu dan wat planten en bloemen.

Hoewel de foto's natuurlijk de bloemen niet perfect weergeven is het toch een vrij goede benadering.

En er waren niet alleen bloemen natuurlijk, maar ook bomen -- het is een hoge kas. Deze is koepelvormig. En als je daar uitgaat kom je hier:

Als je goed kijkt zie je Deb een fotootje maken bij de paarse bloemetjes. In het midden is water met daarin waterlelies.

Sommige bloemen hadden de meest eigenaardige vormen:

Wel, daarna besloten we naar buiten te gaan, de Japanse tuin in, en op weg daarnaartoe kwamen we eerst langs wat bonsaiboompjes.

In totaal schoot ik op deze dag tussen zestig en zeventig plaatjes in de botanische tuin. Hieronder de waterval in de Japanse tuin.

Na het bezichtigen van de tuin hadden we niet veel energie meer over. We liepen nog even naar de mooie antieke caroussel, die met veel geld en vrijwilligers weer in werkende staat is gebracht, ik maakte een foto en een klein filmpje.

En dat was dan een beetje het eind van het bezoek aan Como Park. Het was nog te vroeg om terug te gaan naar Eau Claire, het liep tegen het spitsuur en rond die tijd wil je niet in het verkeer in een miljoenenstad zitten. Dus gingen we naar de IKEA, waar we eerst in het restaurant een smakelijke kop koffie en een stuk gebak hadden.

Daarnaast rustten we eerst wat uit in een lekkere fauteuil, winkelden toen nog wat, en rond zes uur vertrokken we. Voor de eerste keer reed ik de hele route zelf, inclusief het drukke stadsgedeelte. En rond acht uur waren we weer thuis, waar de kat al op ons wachtte.

Fountain City en beelden Praire Moon

Zondag 8 mei was weer een dagje om een tripje te maken,  ook dit keer weer in de richting van de Mississippi. Dit keer gingen we eerst naar Fountain City.

De Mississippi (waarvan je hier een "backwater" ziet, een stuk van de rivier dat is afgesplitst) wordt aan beide zijden door hoge heuvels begrensd, vandaar de hellende straatjes die je op de foto's ziet.

Hier zie je de helling naar boven. Aan de onderkant van het kerkgebouw kan je goed zien hoe steil het is.

Na Fountain City reden we naar Merrick State Park. Dit natuurpark, waar je ook kan kamperen, is een hele verzameling schiereilandjes in een van de schier talloze zijarmen van de Mississippi.

Uiteindelijk was de laatste stop deze dag het Prairie Moon beeldenmuseum. Hier staat een hele serie grappige beelden die een boer heeft gemaakt.

Er zijn meer van dit soort beeldenparken in Wisconsin, dit vond ik een van de aardigste. De meeste beelden zijn gemaakt van aan elkaar gemetselde rotsen.

Na lange tijd een lang bericht

Ik zie dat ik al een lange tijd niet in m’n blog heb geschreven, dus het wordt weer eens tijd. De datum waar ik ga beginnen is maandag 25 april. (Omdat ik aan de hand van foto’s werk en alle foto’s een datum hebben, kan ik alles eenvoudig op datum rangschikken.)
Zoe is gek op kattesnoepjes, en van Deb krijgt ze er vaak een paar als ze met de laptop bezig is. Zodoende heeft ze laptop geassocieerd met die snoepjes, en gaat er op zitten met een afwachtend gezicht, alsof die handeling ze tevoorschijn zal toveren.

 Op dezelfde dag gingen we Sheila, een vriendin van Deb, naar de Olympic Flame, een Grieks restaurantje bij ons op de hoek. Sheila is met pensioen gegaan en gaat nu weg uit Eau Claire (alhoewel we verwachten dat ze uiteindelijk weer terug zal komen, want haar kinderen wonen hier), en dit was een soort afscheidsetentje.

Dan spring ik nu naar zondag 1 mei. Op die dag maakten we weer een tripje naar de Mississippi. We maakten onder andere een stop bij Lock and Dam no 5 (zie plaatjes). De Mississippi heeft een boel natuur. Er zijn reservaten, meest moerasachtig, en er is een adelaarscentrum. De Mississippi vormt de westgrens van Wisconsin, en tussen het meest noordelijkste en zuidelijkste punt is een groot hoogteverschil, waardoor er een groot aantal sluizen is.
 

 Dinsdag 3 mei maakten we een wandeling in het Putnam Park. Dat is een halfcirkelvormige weg, met aan de ene kant een heuvel die niet te zien is omdat het bijgevoegde kaartje van Google geen hoogteverschillen toont, en aan de andere kant een moerasachtig gebied.

Elk jaar in de lente worden in de binnenstad van Eau Claire sculpturen geplaatst. Er zijn kleine busjes met briefjes waar je je stem kan uitbrengen. Aan het eind van het jaar worden de stemmen dan geteld en aan de hand daarvan worden dan een paar beeldjes definitief geplaatst, ’t zijn meestal niet mijn favorieten. (De laatste waren een boerinnetje en een paar honden.) Daarom maak ik meestal wat foto’s. Dit beeldje staat momenteel in South Barstow Street, vlakbij de Green Tree Inn, het hotelletje waar wij een paar jaar verbleven.

Op een van de hoogste plaatsen van Eau Claire staat een eigenaardig huis, er zitten allerlei kleine stukjes hout op aan de buitenkant, net houten schubben. Vandaag (vrijdag 6 mei) besloot ik daar eens een fotootje van te maken.