Eerste dag in de staat Washington

De ochtend van 19 september werden we wakker in Washington. Voor de tweede maal moesten we de tijd bijstellen, want we waren nu in Pacific Time. Dit deel van de reis, en ook op de terugreis, hadden we een grote kamer, aan een kant een bank met drie zitplaatsen (zichtbaar op foto), daartegenover een stoel (waarvan deze foto is genomen), en daarnaast een toilet en wasbak (een stukje zichtbaar op de foto, waar het flesje water ligt).

Nu in een twee maal zo grote kamer, met toilet en wasbak

Na het ontbijt werd het licht, hoewel het meestal bewolkt en regenachtig was, en we reden een heel stuk langs de rivier Skykomish.

 Zeven uur 's ochtends, langs de Skykomish rivier

Wat later reden we langs de Puget Sound, een groot stuk water waar ik hier geen foto's van laat zien, want door de regen kon ik geen goede foto's maken. Ik zal daar later foto's van laten zien, want op de terugweg was het weer beter. Rond half negen reden we Seattle dan binnen, het eindstation van de trein.

Om half negen reden we Seattle in

Huizen in Seattle, op een heuvel aan de rand van het water (niet zichtbaar op de foto).

Voor het station in Seattle

Hier zijn we voor het station, wachtend op de aankomst van onze huurauto. Na een tijdje  kwam er helemaal niks, en we belden naar het nummer in onze reisdocumenten. Het bleek dat we een taxi moesten nemen naar Hertz, en daar de auto oppikken. Zij zouden de taxikosten restitueren.

Een brug over Selah Cliffs, een kleine canyon

Seattle is een grote havenstad met daaromheen een hele groep kleinere steden, een beetje het idee van de Randstad. Ons plan was om deze dag naar het platteland te rijden, maar door de afstand, en ook omdat het vooral in het begin enorm druk op de weg was, duurde het verscheidene uren voor we daar waren. Rond twee uur stopten we in Selah Cliffs, waar we een paar foto's maakten.

En dit is dan Selah Cliffs

Van hier reden we naar Yakima County, een gebied waar ze veel fruit produceren.

Appels laten ze op een soort rek groeien

Hier zie je appels, en wat je ook veel ziet is hop (foto hieronder)

Washington is een grote hop-producent

Yakima is ook het gebied van de Yakama Nation. De Indianen hebben soort van soevereine gebieden in Amerika. En hieronder zie je een nummerplaat van de Yakama Nation.

Een kentekenplaat van de Yakama Nation

Het begon nu avond te worden, en we zochten een hotelletje op en stopten onze activiteiten voor de dag.

Saint Paul en Glacier Park

Van Saint Paul via Glacier National Park naar Seattle

Onze route - wij starten in Saint Paul

Zonet eventjes met Google gekeken. Op het kaartje zie je de trein naar Portland gaan, maar waar hij splitst, bij Glacier National Park, gaan wij naar Seattle. In onze vakantie zullen we in totaal 74 uur aan boord van de trein zijn. Maar wel super comfortabel. Een kamertje voor ons zelf. 

Een "roomette"

Alle maaltijden (echt vers klaargemaakt, geen magnetron) zijn inbegrepen. 

 

Restauratierijtuig

Op een gedeelte van de reis hebben we een eigen toilet en douche.

Een "bedroom"

En natuurlijk heb je dan het panoramarijtuig waar de banken naar de zijkant gericht zijn en waar de bovenkant gedeeltelijk transparant is.

 

In het panoramarijtuig

Maar voor zover ik kan zien op foto’s van anderen hebben we ook in ons eigen kamertje een goed uitzicht.

We vertrekken vrijdag om tien uur ’s avonds, en het eerste stuk is echt vrij saai, dat weet ik van de keren dat we met de auto naar Montana gingen, maar dan slapen we dus.

 

Union Station in Saint Paul

Zaterdag komen we dan aan in Glacier National Park. Daar is een hotel en een huurauto voor ons gereserveerd, we overnachten daar een nacht.

Empire Builder in Glacier National Park

Daarna gaan we de trein weer in, naar Seattle. Van vier uur in de middag tot negen uur in de ochtend. In Seattle is een huurauto gereserveerd, geen hotel. We gaan zelf een beetje naar betaalbare motelletjes zoeken. Het idee is meer de bezienswaardigheden in Washington State te bezoeken dan Seattle zelf. Als we een grote stad willen bezoeken kunnen we net zo goed naar Chicago gaan.

Er zijn een boel dingen te zien, verschillende nationale parken, Mount Rainier, Mount Saint Helens. Je kan je zeker wel voorstellen dat ik er echt zin in heb. Zoe gaat zolang naar het Animal Hospital bij ons op het winkelplein, waar je ook je beestje ook onderbrengen als je een tijdje niet thuis bent.

Ik heb een statiefje besteld, vandaag net aangekomen, ik hoop dat het klein genoeg is om mee te nemen. Ook een batterijoplader besteld waar twee batterijen in gaan. Mijn camera vooral gebruikt een boel stroom met de zoomlens en de GPS.

Ik schrijf dit stukje op het werk. Het wordt opgeslagen in de Google Drive folder, geupload naar het Internet, en thuis kan ik inloggen en er aan werken.

Het eerste blog in september

Zaterdag 3 september, de eerste dag van een driedaags weekend (maandag 5 september was Labor Day, een nationale feestdag) gingen we eerst naar Humbird en later naar Black River Falls, 30 km rijden, waar we bij Cinco de Mayo aten, een Mexicaans restaurant. Op de foto kan je zien wat ik at: Ik had Chile Verde. Bovenaan rechts zie je rijst, het bruine spul rechtsonder zijn fijngemalen bonen, en aan de linkerkant heb je dan stukjes varkensvlees met saus. Bijzonder smakelijk.

Mexicaans Eten

En daarna bracht de Civic ons weer terug naar Humbird, waar ik achter het huis een foto maakte van het schuurtje in de laagstaande zon.

Schuurtje in ondergaande zon

Maandag 5 september, Labor Day, deden we onze vouwfietsen in de Civic, en startten een paar mijl van Durand, ten westen van Eau Claire, waar het Chippewa River State Trail (fietspad) stopt. Het begint in Eau Claire, je rijdt voornamelijk langs de Chippewa rivier, over een oud treinspoor, zodat het betrekkelijk vlak is. In de afgelopen weken hadden we de rest van dit pad al voornamelijk gereden.

De start

We startten ditmaal iets voor het 27 mijl paaltje en reden door tot een klein eindje na de 25 mijl, waarna we omkeerden en terug richting auto gingen. Dichtbij een natuurgebied fotografeerde ik nog wat kattestaarten.

Ze lijken een beetje op sigaren

Donderdag 8 september.

Een geliefde Amerikaanse snack is de corn dog, en hoewel dit al mijn 17e jaar in Wisconsin is, had ik er nog nooit eentje gehad. Wat is een corn dog? Corn en Dog zijn Amerikaans voor respectievelijk Mais en Knakworst (nee, met een hond heeft het hier niets te maken). Het is een worstje, waar deeg gemaakt van maismeel omheen gaat. Aan de ene kant wordt er dan een stokje in geprikt en dan gaat het in de frituur. De smaak is een beetje te vergelijken met een worstebroodje. Ik kreeg er een aangeboden op het werk maar besloot er eerst een foto van te maken zodat ik een plaatje voor mijn blog zou hebben.

Mijn eerste corn dog (nu opgegeten)

Zaterdag 10 september

Afgelopen week waren er een paar dagen met enorm krachtige wind. En toen we in Humbird aankwamen waren we dan ook niet echt verbaasd dat een enorme dode tak, ongeveer anderhalf keer zo lang als de auto, naar beneden was gevallen, gelukkig zonder ons huis te raken.

Na de storm

Onze auto was de hele week in reparatie geweest veroorzaakt tijdens een aanrijding die we een paar weken geleden hadden gehad. Het kostte ons $500 eigen bijdrage, maar de auto rijdt nu weer super goed, bijna even goed als toen we hem zeven jaar geleden kochten.

 

De Civic zo goed als nieuw