Social Security en Medicare

In 1935, onder FDR, werd de Social Security Act van kracht. Voordien leefde een groot aantal van de mensen na afloop van hun werkzaam leven meestal in armoede. De Social Security Act, zeg maar de Amerikaanse AOW, veranderde dat. Over een bepaald gedeelte van je loon wordt een sociale premie  ingehouden. Dat is 6.2% voor de werknemer. De werkgever betaalt ook 6.2%. Dat laatste is geen inhouding dus. Als je meer dan $118,500 verdient, hoef je over het meerdere niets meer te betalen. In feite gaat je percentage dus omlaag als je meer verdient dan dat. Het plaatje is van een IBM advertentie uit 1937 die aanmoedigt je loonadministratie (die toen verplicht werd) te automatiseren.

Daarnaast heb je Medicare, ingevoerd onder Johnson in 1966. Het is een ziektekostenverzekering voor ouderen en gehandicapten. Het werkt op dezelfde wijze, werknemer en werkgever 50/50, 1.45% elk. Er is echter één verschil, er is geen maximum. Daardoor kan het voorkomen dat iemand met een zeer hoog inkomen meer Medicare betaalt  dan Social Security.
Behalve deze premies heb je dan nog federale belasting, en staatsbelasting (de laatste niet in alle staten overigens). Als je niet erg veel verdient, zijn de sociale premies meestal het leeuwendeel, belasting is vrij laag.
De aanleiding dat ik hierover schrijf was dat ik vanochtend een jaaropgaaf opnieuw moest printen en versturen, omdat ik een incorrect adres had. Een W-2 noemen ze dat hier. Er is een Engels woord, annual statement, maar dat heb ik nog nooit iemand horen gebruiken, iedereen gebruikt het nummer van het formulier.

Tweede Amendement

Het Tweede Amendement van de Amerikaanse grondwet geeft iedereen “the right to bear arms” en daardoor is het bijzonder simpel vuurwapens te kopen. In feite is er een vuurwapenhandel aan de overkant van Skeels Avenue. De overvloed aan wapens en eenvoud om ze te verkrijgen is een van de redenen dat je hier zo veel school shootings hebt. Niet alleen is het een probleem dat vuurwapens zo eenvoudig te krijgen zijn, het type wapens is een probleem. Er was een wet tegen “assault weapons” maar die is niet meer van kracht, en nu zijn die weer eenvoudig te krijgen. Dat zijn officieel geen machinegeweren, maar je kan er wel een groot aantal schoten achtereen mee lossen zonder bij te laden.

Bier, zuivel en koeien

Net als Nederland is Wisconsin een echt zuivel- en bierland. En je ziet hier veel koeien dus om de melk te maken. Die koeien noemen ze hier Holsteiners, maar volgens mij zijn het dezelfde als Friese koeien. Het aanbod in Festival Foods, de supermarkt vlakbij waar we veel boodschappen doen, is voor zowel bier als kaas bijzonder gevarieerd. En ik hou er van met mijn bier een beetje af te wisselen. Momenteel heb ik Japans bier, maar ze hebben ook Guinness, Stella Artois, Hoegaarden, Heineken en Grolsch, om maar een paar te noemen. Wat hier Gouda heet is over het algemeen kaas die hier in Wisconsin is gemaakt en meestal niet erg naar Goudse kaas smaakt. Sharp Cheddar komt het dichtste bij de smaak van Goudse kaas. Maar je kan ook geïmporteerde Goudse kaas kopen, dan krijg je de echte. Soms heb ik trek in Nederlandse koekjes en snoep, die bestel ik dan via het Internet bij Vanderveen's Dutch Store in Michigan. Heel betaalbaar, en een grote keus. King pepermunt, chocolaletters, gevulde koek, speculaas, marsepein, etc.

Dump Trump

Niet iedereen is even gelukkig met de kandidatuur van Donald Trump. Op het TV-scherm hierboven (onze TV) zie je een journalist die een Bernie Sanders supporter interviewt. De supporter heeft een bord met de tekst: Make America Great! Dump Trump! (Trump's slogan is Make America Great Again). Trump is een racist (een van de redenen voor zijn populariteit, racisme is sinds Obama president werd erg toegenomen), een oplichter, vrouwenhater (zijn mening is dat abortus strafbaar moet worden, en dat vrouwen die abortus hebben gestraft moeten worden). Op die opmerking heeft hij overigens zo'n stortvloed van negatieve reacties dat hij dat standpunt weer heeft veranderd. Trump heeft niet echt een mening, hij probeert gewoon uit wat het beste werkt bij zijn aanhangers, en dat wordt dan zijn standpunt. Kortom, een verachtelijk en verwerpelijk persoon.

Forever stamps

Sinds 2007 hebben we in Amerika Forever Stamps. Het zijn postzegels die je kan kopen voor de prijs van een briefpostzegel, maar als de prijs voor een brief omhoog gaat blijft de zegel zijn waarde houden zonder dat je extra hoeft bij te plakken. Het eerste jaar stond de Liberty Bell in Philadelphia, een van de talloze Amerikaanse vrijheidssymbolen, er op. Er zijn sedertdien allerlei motieven geweest, oorspronkelijk had ik de Jimi Hendrix zegel willen kiezen, maar die vond ik lelijk. Voor onszelf kocht ik vandaag twintig zegels met verschillende voorjaarsbloemen erop.

Snelwegen

Er zijn in de VS drie bestuurslagen boven de gemeente: Washington, de staat, en de counties (een beetje vergelijkbaar met de provincies in Nederland, hoewel er in Wisconsin zo'n 70 counties zijn en ongeveer 4.000.000 inwoners, ongeveer 57.000 per county). In elk geval, met die bestuurslagen corresponderen snelwegen. De Interstates gaan door het hele land. Even nummers gaan ruwweg oost-west, oneven noord-zuid. (Zie plaatje boven.)

Volgend niveau is dan de state highway. Die variëren van kwaliteit, het hangt ervan af hoeveel geld de staten er in willen steken. Soms zijn ze ongeveer dezelfde kwaliteit als de interstates. Snelheidslimiet is over het algemeen lager, meer stoppen of langzaam rijden in steden en dorpjes, maar je ziet meer van het land.

Nog een niveau lager krijg je dan de county highways, een beetje te vergelijken met de Nederlandse provinciale wegen. Snelheid iets lager, meer dorpjes, vaak schilderachtig. In Wisconsin werken de wegen met een lettersysteem, hoe meer letter, hoe minder belangrijk de weg (en meestal ook smaller en slechter geplaveid).

E-readers

Sinds 2010 heb ik een e-reader waarmee ik vele boeken heb gelezen. Je kan ook boeken lezen op een tablet, maar het probleem daarmee is dat ten eerste de batterij sneller leeg is, en ten tweede is het niet mogelijk te lezen als er licht direct op het scherm valt.

Het scherm van de Kindle reflecteert geen licht. Weergeven van een pagina kost geen energie zolang je op dezelfde pagina blijft, waardoor de batterij (letterlijk) weken meegaat. Er is een ingebouwd woordenboek; via het touch screen druk je op een woord, en de definitie daarvan komt op het scherm. Voor Moby-Dick, met al zijn ouderwetse woorden en walvisvaart-jargon, was dat een uitkomst. Anders had ik het waarschijnlijk opgegeven.

De Kindle is ook klein genoeg om letterlijk in je zak te passen, en je kan er honderden boeken op opslaan. Hij onthoudt waar je bent in een boek, wat het eenvoudig maakt om met verscheidene boeken tegelijk bezig te zijn.

Maple syrup

Meestal aan het eind van winter zie je aan de esdoorns emmertjes hangen, of zakken. Tappen van het sap van die bomen om daar stroop van te maken is populair hier. Het is stroop die dunner en meer vloeibaar is dan de stroop in Nederland. Als je in een restaurant pannekoekjes bestelt (ook heel populair hier) krijg je daar meestal jam, boter, en een schenkflesje esdoornstroop bij. Zelf ben ik er niet echt gek op, maar het is iets on-Nederlands. De foto heb ik een tijdje geleden in Humbird genomen.

Vrolijk Pasen!

Het is hier nog Goede Vrijdag, maar wat geeft het. Dit is wel een geinig plaatje dacht ik. Pasen is hier, anders dan in Nederland, maar één dag. Extra vrij heb je dus niet. Ook kerst is maar één dag. Maar feestdagen die in het weekend vallen, krijg je hier op maandag, dus je kan je kerst niet geheel of gedeeltelijk kwijtraken in het weekend, zoals in Nederland.

Eigenaardig is dat in Nederland meer ruimte is voor godsdienstige vrije dagen, vrij voor Pasen en Pinksteren kennen ze niet, terwijl de mensen veel, veel godsdienstiger zijn dan in Nederland.

Het eerste kwartaal zit er bijna op, volgende maand moet ik op het werk wat rapporten en betalingen doen voor de federale belasting. Belasting is hier gecompliceerd, ook voor particulieren. Je moet niet alleen de federale inkomstenbelasting doen, maar ook die van Wisconsin. Voor mij als boekhouder is dat in  zeker opzicht natuurlijk positief, want het betekent extra werk.

Mijn website

Behalve mijn krabbeltjes in mijn blog heb ik nog een ander project online, namelijk mijn pen pal website. Elke maand krijg ik momenteel ongeveer 100 nieuwe aanmeldingen, er gaat vrij veel tijd in zitten. Ruim 2.700 pen pals uit meer dan 110 landen heb ik op het ogenblik. Een paar jaar geleden kreeg ik de miljoenste bezoeker. In 1998 ben ik hier mee begonnen; over een kleine twee jaar bestaat mijn site twintig jaar, wat voor een website een hele leeftijd is. Klik op onderstaande link om de site te bezoeken:

Maarten's Snail Mail Pen Pals Online 

Sneeuw aan het eind van maart

We hadden vrij weinig sneeuw dit jaar, maar je weet het, maart roert zijn staart, en vrij onverwacht was er toch nog een vrij flink pak sneeuw. Het was opgewaaid achter de wielen tot bijna een halve meter, dus ik moest flink werken met de sneeuwschuiver, want als ik straks wegrij wil ik niet vast komen te zitten in de sneeuw.

Op het werk kunnen we met zulk weer toch niets beginnen, ik heb Mark een text gestuurd dat ik een uurtje later begin vandaag. 

En zo zag het er rond elf uur bij het werk uit. De straat was redelijk schoon. Maar toen ik van Bellevue (deze straat) een andere straat wilde oprijden, bleef ik even in wat sneeuw steken. De wielen pakten niet meteen, maar draaiden rond zonder de auto te bewegen. Heel voorzichtig deed ik een paar pogingen, en gelukkig kwam ik los. In de middag deed ik nog vrijwilligerswerk, telefoontjes plegen voor de campagne van Bernie Sanders. Kletste daarna nog wat met een paar andere vrijwilligers, en dat waren dan weer de gebeurtenissen van de dag zo'n beetje.

Obama in Cuba

Als Amerikaan is het, wegens het embargo, niet toegestaan een tripje naar Cuba te maken, maar de regering Obama probeert nu toch die beperkingen wat minder te maken. Het is misschien wat minder opgevallen in het nieuws dat de president een bezoek bracht aan Cuba, omdat het gebeurde op dezelfde datum dat de aanslag in Brussel plaatsvond.

In Amerika werd de aanslag in Brussel gelijk door de Republikeinse kandidaten misbruikt. Een van hen zei al dat moslim-wijken in Amerika onder speciale politiebewaking moesten komen. De ideeën van rechts hier in Amerika zijn niet erg plezierig. Ze noemen zichzelf conservatief, maar zijn in feite reactionair, want in veel opzichten willen ze de klok terugdraaien.

Deb en ik hopen dat de dooi tussen Cuba en Amerika doorzet, en dat we over een paar jaar een tripje daar naartoe kunnen maken.

 

Skeels Avenue

Skeels Avenue is dus ons huidige adres in Eau Claire. Op de bovenste foto zie je dat deel van het gebouw waar ons appartement is, twee ramen aan de voorkant, en twee aan de zijkant. Daarnaast zie je dan de Civic staan, de voorste auto.

In het begin reden we elke werkdag van Humbird naar Eau Claire en terug, 130 km in totaal. Een paar jaar later kregen we genoeg van het rijden in de winter, met alle donkerte, kou, gladheid en sneeuw. Dus verbleven we verscheidene jaren tijdens de wintermaanden in de Green Tree Inn, een hotelletje in de binnenstad.

En zo zag de Green Tree er dus een paar jaar geleden uit. Maar wegens verbouwing konden we niet langer blijven. Een goed vervangend hotel konden we niet vinden (toestemming voor een huisdier vormde een probleem), zodat we naar een huurwoning gingen uitkijken. Na een beetje zoeken vonden we tijdig het appartement op Skeels Avenue, en dat was het begin van ons permanent verblijf in Eau Claire.

Lente

Vanochtend ontdekte ik op het internet dat het al een tijdje lang lente was, om precies te zijn begon het in Wisconsin iets voor middernacht op 19 maart. De voorjaarsnachtevening begint, zo leerde ik, in de hele wereld op hetzelfde moment, maar niet op dezelfde tijd, door de tijdsverschillen tussen verschillende locaties.

Dit moment betekent dat de toename in daglicht elke dag vermindert. Wanneer het zomer wordt, neemt de afname in daglicht elke dag toe. Als de herfst begint, neemt de afname in daglicht elke dag af. En als het winter wordt, neemt de toename in daglicht elke dag toe.

Vandaag was het erg druk, geld kwam weer beschikbaar en ik moest een groot aantal achterstallige betalingen maken, waarvan verscheidene ingewikkeld waren, zodat ik pas rond drie uur klaar was, iets wat heel zelden voorkomt.

Tijd voor vrijwilligerswerk was er niet. Ik ging snel even naar huis om een cheque te pakken, die ik deponeerde bij de bank. Dat is namelijk in dezelfde richting als Deb's werk. En daarna reed ik naar Great Lakes om haar op te pikken, zoals gebruikelijk rond half vijf.

714 South Barstow Street

e

Dat is het adres van het kantoor van de Democrats. Ik kreeg een text op mijn telefoontje of ik kon helpen, maar het was een tijd die voor mij niet geschikt was. Dus liet ik weten welke tijden wel goed waren voor mij, en nu ga ik dan vanmiddag naar bovenstaand adres om te helpen.

Sinds ik denk 2008 heb ik elke twee jaar wel vrijwilligerswerk gedaan voor de Democrats. Van deur tot deur gaan en bellen voornamelijk. Omdat ik niet mag stemmen is vrijwilligerswerk voor mij de mogelijkheid te trachten wat invloed uit te oefenen.

 Dit is de enige foto die ik op het internet kon vinden van het gebouw. Het moet een paar jaar geleden zijn, toen de Dems nog in een gebouw een paar blokken verder aan de overkant zaten. Het For Lease bord zit er nu niet meer op. Deze plaats is ongeveer vijf minuten rijden van huis, en ongeveer even ver van mijn werk.

Wespennest

Mijn nieuwe camera heeft een zoomlens, waarmee je alles 30 maal dichtbij kan halen. En dat wilde ik natuurlijk eens uitproberen. Onder de dakrand in Humbird is een (ik denk verlaten) wespennest, en ik heb dat gefotografeerd vanaf ongeveer 15 meter. Het resultaat is goed, maar het is erg moeilijk je plaatje in de zoeker te krijgen; als je de camera een centimeter beweegt schiet het beeld al gauw meer dan een meter naar links, rechts, boven of beneden. Toch een aanwinst.

Een doorsnee dag

Omdat ik niet echt een onderwerp kan vinden om over te schrijven vandaag, zal ik maar eens vertellen hoe een doorsnee doordeweekse dag er voor mij uitziet.

Om kwart voor vijf gaat de wekker. Als ik nog niet wakker was (vaak word ik wakker tussen drie en half vier), is dat voor mij het begin van de dag. De wekker begint heel zachtjes en wordt gaandeweg steeds luider. Dat laatste probeer ik natuurlijk te voorkomen.

Ik ga dan uit bed, als er afwas is doe ik die, terwijl het koffiezetapparaat met de koffie bezig is. We kijken gewoonlijk naar een vroege ochtend nieuws show, en tussen vijf en zes gaat Deb eerst douchen, en ik daarna in bad. Doordat we altijd zo vroeg op zijn, kunnen we rustig en relaxed aan doen in de ochtend.

Rond half acht brengen we dan Zoe in de kattekamer, geven haar een paar kattesnoepjes, en sluiten de deur achter haar, om te voorkomen dat ze elders in het huis kattekwaad uithaalt. Dan stappen we in de Civic, en ik rij dan eerst Deb naar haar werk om vervolgens naar TEK te rijden, waar ik rond acht uur aan kom.

Ik heb mijn eigen sleutels, dus ik kan er altijd in komen. Ook laat ik soms anderen er in die geen sleutel hebben en een bedrijfswagen en/of materiaal nodig hebben.

Vaste tijden heb ik niet; ik start tussen kwart voor en kwart over acht, en stop als er geen urgent werk meer is. Wat ik verdien varieert dus ook. Hetzelfde geldt overigens voor de collega’s die op het dak werken.

De post is een van de belangrijkste bronnen voor mijn werkzaamheden. Rekeningen van leveranciers, cheques van klanten, dat moet alles ingevoerd worden. Daarnaast moeten elke week looncheques worden ingevoerd en afgedrukt. De computer rekent de belasting uit, en op het internet zet ik dat bedrag op een aparte rekening om dan later de betaling te maken.

Dan heb je nog inhoudingen en betalingen voor de vakbond, en dat is het dan wel zo’n beetje. O ja, en de telefoon opnemen, spreken met klanten die een lek hebben of hun dak willen renoveren, leveranciers met vragen over betaling, en klanten met vragen over een rekening. Meestal ben ik tussen elf en een uur klaar. Ik rij dan eerst naar het postkantoor. Ons appartement heeft slechte brievenbusjes, te klein, iedereen kan ze open maken, dus heb ik een postbus. Het is ook handig als je verhuist (althans binnen de stad), je hoeft geen adres te wijzigen.

Dan rij ik naar huis. Door de vele heuvels en de twee rivieren heeft Eau Claire een doolhof van straatjes, en daardoor is de mogelijkheid van variatie bij de terugrit enorm groot, zonder dat het in tijd of afstand veel uitmaakt.

Als ik thuis kom doe ik van alles en nog wat, en rond kwart over vier stap ik weer in de Civic. Deb is om half vijf klaar, en dan sta ik daar om haar op te pikken. Meestal rijden we dan ergens naar toe om een half uurtje te wandelen, om een beetje lichaamsbeweging te krijgen.

Eenmaal thuis gaan we dan eten, en daarna kijken we nog wat naar sitcoms en nieuwsprogramma’s, tot we tussen negen en tien weer gaan slapen.

Zoe in Wasmand

Dit is onze kat Zoe. Ze is gek op mandjes, dozen, haar reismandje, kortom alles wat een lekker plekje is waar ze in kan zitten. De wasmand is favoriet omdat ze daarin lekker beschermd is, en ze alles in de gaten kan houden door de gaatjes in de zijkant.

Zoe lust absoluut geen menseneten, alleen maar droge brokken en kattesnoepjes, en ze bedelt of steelt nooit. Iets wat ik met nog geen enkele kat heb meegemaakt.

Zoe is een schildpadkat (is dat de Nederlandse term -- hier heet het tortoiseshell, of tortie om het kort te maken). Normaal gesproken is dit type kat altijd een vrouwtje, in de zeldzame gevallen dat het een kater is heeft die een genetische afwijking.

Als het weer een beetje lekker is, gaat Zoe in het weekend met ons mee naar Humbird. Ze is een makkelijke reiziger, over het algemeen geeft ze tijdens de zestig kilometer lange trip geen kik. In Humbird kan ze op de veranda zitten en de vogels in de gaten houden, of muizen vangen in de kelder.

Whitetails

Elke werkdag, behalve donderdag, breng ik eerst Deb naar haar werk, en rij dan naar mijn eigen werk toe. Toen ik op Hamilton Avenue reed, zag ik een grote hond de weg oversteken. Eerst dacht ik: Kunnen die mensen hun huisdier niet beter aan de lijn houden? maar na beter kijken realiseerde ik me dat het een whitetail hert was. En er kwamen er nog twee achter. (Je ziet ze meestal in groepjes.) Die buurt is bijzonder bosrijk, en waarschijnlijk zijn er mensen die ze voeren (ze zijn gek op mais).

De herten hebben een wat vale kleur, niet zo mooi, maar wel een prima schutkleur. Als ze geboren worden zijn ze meer rossig, en hebben ze witte vlekjes. Ze zijn niet altijd even handig met oversteken, en vooral in de schemering (door de ingang van de zomertijd was het vanochtend wat schemerig) zijn ze altijd bijzonder actief.

Sint Patricks Dag

Vandaag Sint Patrick's Day. Niet dat wij daar overigens veel aan doen. Maar sommige restaurants hebben cornedbeef en kool op het menu, het gerecht voor deze dag. En in sommige pubs hebben ze groen bier (Sint Patrick is immers Ierlands heilige, en groen is de kleur van Ierland). In steden met veel katholieken hebben ze ook een optocht, maar daar is Eau Claire waarschijnlijk net te klein voor. Er zijn overigens best wel veel katholieken hier.

Great Lakes

Great Lakes Higher Education is waar Deb werkt. Ze werkt als helpdeskmedewerkster voor mensen met studieleningen. Ze heeft dat baantje indertijd gekregen vanwege haar kennis van de Spaanse taal; ze zochten iemand die Spaanstaligen, van wie er hier veel zijn, in hun eigen taal kon helpen.

Maar vaak moet ze mensen bellen om ze aan te manen een betaling te maken. Veel van die mensen zijn er niet in geslaagd hun studie te voltooien, en vaak hebben ze geen, of onderbetaald, werk. Om dan nog die studielening te moeten betalen is natuurlijk bijzonder onplezierig, en die onvrede uiten ze dan vaak op Deb. Dus het werk is voor haar niet altijd een onverdeeld genoegen.

Olympic Flame restaurant

Al sinds lang gingen we graag naar de Olympic Flame, een gezellig en eenvoudig Grieks restaurantje in Eau Claire. Sinds we echter hier op 2613 Skeels Avenue wonen, is de Griek nog maar een steenworp weg. Zodoende gaan we er bijna elke week een gyros sandwich halen (zie afbeelding) en ook nemen we dan een patatje, want ze hebben de lekkerste patatjes in Wisconsin, en dat is zonder overdrijving.

Rubio's campagne opgeschort

Een paar maanden geleden begon de GOP (Grand Old Party, zoals de Republikeinse partij wel wordt genoemd) met 17 kandidaten om straks genomineerd te worden als presidentskandidaat voor de Republikeinen. (Democraten worden wel Dems genoemd, maar Republikeinen geen Reps, een rep is meestal een sales rep (verkoper)). Gaandeweg vielen er steeds meer of, en een maand of twee geleden waren er nog een stuk of vier kanshebbers over. De opschorting (het is altijd een opschorting, nooit een beëindiging) van Marco brengt het aantal GOP kandidaten terug tot drie -- Donald Trump, Ted Cruz, en John Kasich.

Meer en meer ziet het er naar uit dat Donald Trump de GOP zal vertegenwoordigen, en Hillary de Democrats. De GOP verwacht dat in zo'n situatie veel Republikeinen thuis zullen blijven, omdat Trump te vulgair en te extreem is. In zo'n verkiezing staan er ook nog andere kandidaten ter verkiezing, voor het Huis (voor het huis wordt elke twee jaar gestemd) en verder zijn er Senaatsverkiezingen voor sommige senatoren (senaatstermijnen duren zes jaar). De verwachting is dat een kandidatuur van Trump op die kandidaten op lager niveau kwaad zal berokkenen. Om eerlijk te zijn hoop ik dat dat gebeurt, de GOP is zo'n bundeling van rassenhaat, misogynie, en godsdienstwaan dat de Amerika er goed zonder kan.

Vrijwilligerswerk

Al kan ik dan niet stemmen hier, toch kan ik wel wat invloed uitoefenen. Elke maand geef ik een beetje geld aan Tammy Baldwin (democratische vertegenwoordiger van Wisconsin in de US Senaat), en ook aan Bernie Sanders.

Verder promoot ik de Dems met buttons en bumperstickers, en voor de verkiezingen ga ik soms deur tot deur met blaadjes, en bel ik mensen op. Bellen is niet echt geweldig, je krijgt maar heel weinig antwoord.

Behalve voor de politiek, ga ik om de week een paar uurtjes bij de Chippewa Valley Free Clinic cheques invoeren. Computer- en papierwerk. Bij elke cheque moet ik de donor opzoeken, nummer en bedrag van de cheque. En een categorie moet ik invoeren, bijvoorbeeld Vrijwilllige Contributie, Nieuwsbrief. Die categorieën zijn van tevoren gedefinieerd. Naderhand genereer ik dan een rapportje, maak ook een telling in Excel die overeen moet komen met het rapport. Daarna kopieer ik alle cheques, stempel alle cheques op de achterkant met Pay To The Order Of Chippewa Valley Free Clinic, en selecteer wie bedankletters moeten ontvangen, die ik dan genereer, afdruk, en in een envelop doe. Soms zijn er heel veel cheques, soms minder. Op de donderdagen dat ik daar naar toe ga, gaat Deb nu met de pick-up naar haar werk. Want meestal ben ik ofwel vroeg klaar, maar dan is er net geen tijd om eerst naar huis te gaan en dan Deb weer op te halen, of ik moet me juist erg haasten om haar op tijd op te pikken.